Materiały, których używamy, aby oprawiać prace licencjackie

Jeśli mielibyśmy wymienić cechy charakterystyczne prac licencjackich i elementy, które wpływają na to, jak zostaną ocenione, musielibyśmy stwierdzić, że podstawowym założeniem każdej pracy jest to, by była tekstem autorskim, gdzie wyczerpująco zostaje przedstawiony dany temat.

Niemniej ważna niż treść pracy licencjackiej, jest jej odpowiednia oprawa. Jest to jeden z wielu elementów, które odróżniają prace licencjackie od zwykłych prac zaliczeniowych. W przypadku prac dyplomowych konieczne jest ich stosowne oprawienie, przy zaliczeniowych wystarczy zazwyczaj przezroczysta koszulka, rzadziej teczka.

Jakich materiałów używa się do oprawiania prac dyplomowych i dlaczego jest to aż tak ważne, by jej egzemplarze nie były luźnym zbiorem kartek? Zacznijmy więc od wytłumaczenia celu oprawiania prac. Warto wskazać na to, że prace licencjackie są pracami dyplomowymi, dokumentami formalnymi, które mają poświadczać ukończenie kolejnego etapu edukacji. Jako oficjalne dokumenty, nie mogą być zbiorem nie spiętych niczym kartek. Oprawa jest więc niezbędna.

Co do rodzaju materiałów używanych do tego celu, uczelnie na ogół precyzują, jak mają wyglądać wydrukowane egzemplarze prac. Przede wszystkim, istotne jest tu stwierdzenie, że egzemplarze muszą być 3. Każdy z nich ma swoje przeznaczenie. Dwa egzemplarze rozdawane są odpowiednio promotorowi pracy i jej recenzentowi. Ponieważ są to wykładowcy uczelni, a więc w pewnym sensie jej przedstawiciele, muszą otrzymać pracę profesjonalnie oprawioną. Z tego też względu, na oprawę wybierane są okładki skórzane, często z różnymi nadrukami i tłoczeniami.

Na ogół takim nadrukiem jest informacja, że jest to praca licencjacka bądź praca magisterska. Niektórzy jednak studenci idą o krok dalej i na okładki każą nadrukowywać bądź wytłaczać swoje imię i nazwisko oraz temat pracy. Do tego, często pojawia się także logo uczelni z jej pełną nazwą, aby nikt nie miał wątpliwości, na jakiej uczelni praca powstawała.

Koszt takiego wydruku z oprawieniem w skórzaną okładkę jest uzależniony od tego, jakie informacje mają się na okładce znaleźć. Punkty kserograficzne w tym względzie stosują rozmaite stawki, trudno jest więc określić dolną i górną granicę.

Wspomnieliśmy już, że egzemplarze mają być trzy. Skoro dwa dostają osoby oceniające pracę, komu trzeba przekazać egzemplarz trzeci i jak on powinien wyglądać? Trzeci egzemplarz trafia do uczelnianego archiwum, dlatego też nie musi być oprawiany w skórzaną okładkę. Tu wystarcza bindowanie pracy. Dodatkowo, mamy możliwość dwustronnego jej wydrukowania, co raczej nie jest wskazane w przypadku dwóch pozostałych egzemplarzy.

Obecnie, do dziekanatu dostarczyć należy jeszcze jeden egzemplarz, tym razem elektroniczny, który powinien zostać nagrany na płytę CD. Taki egzemplarz trafia również do uczelnianego archiwum, tyle że zasila cyfrowe zbiory uczelni.

Warto przy tym pamiętać, że wszystkie oddawane do dziekanatu egzemplarze, powinny być jednakowe pod względem treściowym. Nie wolno bowiem wprowadzać zmian, na przykład na egzemplarzu elektronicznym, bez uwzględnienia ich w egzemplarzach papierowych. Elektroniczna wersja, poza tym, że trafia do archiwum, jest także weryfikowana przez system antyplagiatowy, który sprawdza oryginalność pracy.

Jeśli okaże się, że praca jest swobodną kompilacją badań i wniosków wysnutych przez innych badaczy, przyznany na obronie tytuł zostaje cofnięty, a student może być relegowany z uczelni. Grożą mu też wysokie kary za bezprawne kopiowanie.